Shugo Chara.

Skinęła głową. Wzięła głęboki wdech. Przemiana z Suu gwałtownie zniknęła. Chary czekały na reakcję Amu.
- Mimo wszystko...mimo że nie znam siebie do końca...może i mam dużo Shugo Chara...demo, wierzę...wierzę w mój blask!

Znalazły się razem w dużej, świetlistej kuli, unoszącej się w górę. Chary spoglądały na to w zachwycie.
Kiedy Amu otworzyła oczy, widziała środek owej kuli. Naprzeciwko niej była jej chara.
- Dia...

- Chara Nari:Amulet Dia!
Kiedy kula raptownie zniknęła, zamiast niej pojawiła się sama Amu. Miała na sobie złoto - biały strój i mikrofon przy uchu.

Dziewczyna wylądowała powoli na ziemi i obejrzała się. Ten strój był dla niej bartdzo łądny.
- Sugoi, Amu - chan!
- Kakkoi!
- Witamy z powrotem, Dia!

Krzyczały zachwycone chary, wpatrując się w właścicielkę.

Dziewczyna błyszczała delikatnym światłem. Wiedziała, że to jej blask. Dokładnie tak, jak mówiła jej Dia w myślach.
Różowowłosa odwróciła się w stronę Utau.

Podeszła spokojnie bliżej niej.
- Tutaj nie było zwycięzcy ani przegranego, Utau - chan. Tutaj liczyło się tylko to, co potrafimy.

Mówiąc to, spokojnie uklękła przy niej, uśmiechając się.
- A Ty umiesz znakomicie śpiewać swe piosenki.

- Jestem pewna, że Utau umie nagrać nowe, doskonałe piosenki. Po za tym ma te, które...nie krzywdzą. Radują innych.